Let's Stay (Alone) Together : อัลเบิร์ต วู้ดฟ๊อกซ์ (Albert Woodfox) 43 Years of Solitude

เพราะเราไม่ได้ต้องตัดขาดจากสังคมอยู่คนเดียว BOTS จึงทำคอนเทนต์ให้กำลังใจผู้กำลังจมจ่อมในวาระของ social distancing ขณะนี้ ด้วยการแนะนำเหล่ามาสเตอร์ของความสันโดษรอบโลก แขกรับเชิญคนที่สาม เป็นผู้ทำลายสถิติถูกขังเดี่ยวยาวนานที่สุดของสหรัฐอเมริกา คุณอัลเบิร์ต วู้ดฟ๊อกซ์

43 Years of Solitude

อัลเบิร์ต วู้ดฟ๊อกซ์ (Albert Woodfox)
ระยะเวลาของการโดดเดี่ยวจากสังคม: 43 ปี
สถานที่: เรือนจำกลางแห่งรัฐลุยเซียนา
สาเหตุ: เริ่มจากปล้นปืน ก่อนจะถูกกล่าวหาว่าฆ่าผู้คุม

อัลเบิร์ต วู้ดฟ๊อกซ์ เป็นคนผิวสีที่เกิดที่ นิว ออร์ลีนส์ (New Orleans) ในยุค 40s ยุคที่การเป็นคนดำไม่ใช่แค่ถูกเหยียด แต่ยังโดนตำรวจผิวขาวยัดข้อหาได้ง่ายๆ เขาถูกจับกุมในข้อหาปล้นปืนเมื่อปี 1971 ในวัยยี่สิบต้นๆ ก่อนที่ปีถัดมา ระหว่างที่เข้าร่วมกลุ่ม Black Panther Party เพื่อเรียกร้องสิทธิ์ให้คนผิวสีในเรือนจำ ค่ำวันหนึ่งเกิดเหตุจลาจลขึ้น มีผู้คุมคนหนึ่งถูกตีจนเสียชีวิต และอัลเบิร์ตถูกกล่าวหาว่าเป็นฆาตกร

แม้เขายืนกรานปฏิเสธ แต่ก็ถูกตัดสินความผิดและถูกจับไปขังเดี่ยว พร้อมกับเพื่อนกลุ่ม Black Panther อีก 2 คน ได้แก่ โรเบิร์ต คิง วิลเคอร์สัน และเฮอร์แมน วอลเลส อันเป็นที่มาของชื่อ Angola Three อันลือลั่น (Angola คือชื่อเล่นของเรือนจำลุยเซียนา ซึ่งมาจากเมื่อก่อนเรือนจำแห่งนี้ตั้งอยู่ในค่ายที่พักทาสจากแองโกลาในยุคค้าทาส) อย่างไรก็ดี เพื่อนของเขาสองคนได้รับการปล่อยตัวก่อน ส่วนเขาที่ยืนยันมาตลอดว่าไม่มีส่วนรู้เห็นในคดีฆาตกรรมต้องถูกขังเดี่ยวเป็นเวลา 43 ปี

ห้องขังมีขนาดเพียง 2.7 x 1.8 เมตร เขาถูกขังอยู่ที่นั่นเพียงลำพังวันละ 23 ชั่วโมง มีเวลาเพียง 1 ชั่วโมง ในการออกไปสูดอากาศหายใจและออกกำลังกายนอกห้องขัง ดีหน่อยที่ว่าอย่างน้อยเขายังพอได้สื่อสารกับนักโทษขังเดี่ยวที่อยู่ในห้องขังติดกัน จากในนั้นเขามีโอกาสได้สอนให้นักโทษบางคนสามารถอ่านออกเขียนได้ ซึ่งกลายเป็นความภูมิใจเดียวที่มีตลอดสี่ทศวรรษแห่งความโดดเดี่ยว

อัลเบิร์ตเชื่อว่าที่เขาถูกกล่าวหา เป็นเพราะเขาเข้าร่วมเคลื่อนไหวกับกลุ่ม Black Panther Party ในเรือนจำ เขาให้สัมภาษณ์กับ Amnesty International ว่า “ผมไม่รู้ว่าอะไรรุนแรงกว่ากันระหว่างความทรมานทางร่างกาย อารมณ์ หรือความรู้สึก แต่ที่รู้คือความเจ็บปวดทำให้ผมตระหนักได้ว่ายังมีชีวิต การใคร่ครวญถึงความเจ็บปวดยังช่วยให้ผมหยุดคิดถึงระยะเวลากว่าสี่สิบปีที่ถูกขังเดี่ยว และไม่เป็นคนวิกลจริตไปเสียก่อน”

อัลเบิร์ตได้รับการปล่อยตัวในเดือนกุมภาพันธ์ปี 2016 รวมเวลาที่อยู่ในเรือนจำ 45 ปี และเวลาในการถูกขังเพียงลำพัง 44 ปี

ภายหลังได้รับการปล่อยตัว เขาให้สัมภาษณ์ว่านอกจากความช็อคที่เห็นโลกภายนอกเปลี่ยนแปลงไปจนแทบจำไม่ได้ เขายังแปลกใจ กับความจริงที่ว่าการเหยียดสีผิวยังคงไม่หมดไปจากสังคมอเมริกัน