Warmwelcome : The Workspace เยือนบ้าน ห้องสมุด และที่ทำงานของนักจัดคอนเสิร์ตที่ฮิปที่สุดในลพบุรี

ย้ายบ้าน

คนทำคอนเทนต์, โค้ชกีฬาฟันดาบ, เอเจนซี่เรียนต่อต่างประเทศ, คิวเรเตอร์นิทรรศการศิลปะ, นักอ่านที่เปิดบ้านเป็นห้องสมุด และล่าสุดกับการเป็นโปรโมเตอร์คอนเสิร์ตที่มาแรงที่สุดในลพบุรี…
เหล่านี้เป็นเพียงสังเขปในขอบเขตการทำงานของ เกด-ฬุริยา พูลทรัพย์ และตุน-ตฤณ พูลทรัพย์ คู่รักที่ร่วมก่อตั้ง The Workspace และห้องสมุด Kitchengun Library ซึ่งเดิมมีฐานที่มั่นในบ้านเช่าแห่งหนึ่งในย่านวัดเกต จังหวัดเชียงใหม่ เกดและตุนเพิ่งแต่งงานกันได้ไม่นาน พวกเขาวางแผนจะสร้างครอบครัว โดยเริ่มจากสร้างบ้านที่ตอบโจทย์กับวิถีชีวิตและการทำงานสักหลัง หลังจากพิจารณาเงื่อนไข ทั้งคู่พบว่าที่ดินของครอบครัวตุนในจังหวัดลพบุรีเหมาะสมที่สุด ที่ดินที่เคยเป็นโรงงานผลิตน้ำดื่มของญาติ ก่อนถูกทิ้งร้าง พวกเขาก็กลับมารีโนเวท และ The Workspace ในความหมายของที่ทำงานและห้องสมุดที่บรรจุหนังสือกว่า 2,000 เล่ม ก็ย้ายสำมะโนครัวมาลงหลักพร้อมกันที่นี่

"จริงๆ เชียงใหม่ตอบโจทย์ในแง่ของการเป็นเมืองที่มีทรัพยากรสร้างสรรค์และกลุ่มลูกค้าของเรามากกว่า แต่ข้อเท็จจริงที่ว่าราคาที่ดินในเมืองเชียงใหม่ตอนนี้สูงมาก เรามีแผนจะมีลูก ซึ่งถ้าจะมีลูกและต้องเลี้ยงลูกไปพร้อมกับผ่อนบ้านอีก น่าจะหนักไป ก็เลยมาคุยกันว่างั้นกลับบ้านที่ลพบุรีกันดีกว่า สร้างบ้านจากที่ดินที่เรามีอยู่ เพราะยังไงเราก็สามารถทำงานจากที่ไหนก็ได้อยู่แล้ว" ตุน ชาวลพบุเรียนผู้พบเกดที่เชียงใหม่ อยู่ด้วยกัน ก่อนชวนเกดย้ายกลับบ้านเกิด กล่าว

ถ้าไม่มีก็สร้างขึ้นเอง

แน่นอน, ที่ดินก็มีอยู่แล้ว ที่เหลือก็แค่รีโนเวทโรงงานให้กลายเป็นบ้าน แต่นั่นล่ะ ถึงเกดและตุนจะบอกว่าพวกเขาสามารถทำงานจากที่ไหนก็ได้และแม้บ้านใหม่ของพวกเขาจะอยู่ห่างจากกรุงเทพฯ ไม่กี่อึดใจ แต่มองผ่านแว่นของคนทำงานสร้างสรรค์ในสาขาใกล้เคียงกัน –อย่างไม่อ้อมค้อม – ลพบุรีดูเหมือนไม่มีเสน่ห์อะไรในสายตาของคนอย่างพวกเขานัก "ก็ใช่แหละครับ แม้ลพบุรีจะมีคาเฟ่ที่แต่งร้านสวยๆ อยู่เยอะแต่ที่นี่มีแกลเลอรี่ศิลปะอยู่ที่เดียว เมืองไม่มี art scene ที่เป็นทางเลือก ไม่มีร้านหนังสืออิสระ ส่วนห้องสมุดที่มีก็จะเป็นห้องสมุดแบบราชการ ขณะที่การไปนั่งดื่มตามบาร์ต่างๆ เราก็จะได้ยินวงดนตรีเล่นเพลย์ลิสต์ซ้ำๆ ระหว่างที่ย้ายมาและเริ่มทำบ้าน เราก็มาคุยกันเกี่ยวกับเรื่องนี้ และก็คิดกันว่าเราพอมีทุนอยู่จำนวนหนึ่ง งั้นเรามาเริ่มกันดีกว่า" ตุน กล่าว

Listn’t คือโปรเจกต์แรกหลังจากทั้งคู่มาลงหลักที่นี่ โปรเจกต์จัดคอนเสิร์ตที่ทั้งคู่นิยามว่า ‘งานดนตรีตามใจผู้จัดแต่ไม่ขัดใจผู้ฟัง’ โดยชื่อ Listn’t คือการย่อคำมาจาก List Not หรือลิสต์เพลงที่ส่วนใหญ่มักจะไม่ถูกจัดไว้ในเพลย์ลิสต์อันคุ้นเคยของคนส่วนใหญ่ หากเขาก็อยากแนะนำให้คนที่นี่ได้ลองฟัง ส่วนเหตุผลที่เขาเลือกทำอีเวนท์เกี่ยวกับดนตรีก่อน ไม่ใช่เพียงเพราะเขาอยากฟังดนตรีสดจากศิลปินที่อยากฟังแต่คิดว่าดนตรีน่าจะเป็นสื่อที่เข้าถึงง่ายที่สุด

เราไม่มีคอนเนกชั่นที่นี่เลย มีแต่เพื่อนสมัยมัธยม นอกนั้นก็ก็ไม่มีใครรู้จักเรา วิธีการโปรโมทกิจกรรมของเราคือการปริ้นท์โปสเตอร์ไปขอแปะตามร้านกาแฟ บาร์ ไปจนถึงร้านตัดผมงานครั้งแรกจัดขึ้นช่วงปลายเดือนมกราคม เป็นโชว์ของวงที่ไม่ใช่วงดังและเล่นเพลงสากลทั้งหมด เพราะเห็นว่าบาร์ดนตรีสดที่อื่นเขาเล่นเพลงไทย เลยอยากลองตลาดดู ขายบัตร 150 บาท มี early bird ด้วย 100 บาท กะไว้ว่าถ้าคนดูมาสัก 60 คน ก็เกินคาดแล้ว”

แต่นั่นล่ะ สิ่งที่เกินคาดกว่านั้นคือมีคอนเสิร์ตเล็กๆ ที่ไม่มีสปอนเซอร์ ไม่ซื้อสื่อโฆษณา และกระทั่งแทบไม่มีใครในเมืองรู้จักหัวนอนปลายเท้าของผู้จัดงานและศิลปินงานนี้ กลับมีผู้ร่วมงานในครั้งแรกเกือบสองร้อยคน

ฟีดแบ็คดีจนน่าใจหาย มันพุ่งไวมาก พอจัดครั้งต่อๆ มาเราก็เริ่มเลือกวงดนตรีที่เป็นที่รู้จักมาเล่น ก็มีคนดูแน่นตลอด อาจเป็นเพราะไม่มีใครทำอีเวนท์แบบนี้มาก่อนด้วยมั้ง ปกติถ้าไม่ใช่ศิลปินมาทัวร์คอนเสิร์ตตามงามประจำปีก็จะมีโชว์ตามร้านเหล้า แต่กับงานของเรามันเหมือนมาปาร์ตี้กันและเราก็พบว่าคนที่นี่รวมถึงจังหวัดใกล้เคียงก็เป็นแฟนคลับศิลปินอินดี้อยู่ไม่น้อย ซึ่งที่ผ่านมาวงเหล่านี้ก็ไม่มีโอกาสได้เล่นในเมืองเล็กๆ อย่างนี้เท่าไหร่นัก

ทั้งนี้ศิลปินอินดี้ที่ตุนบอกและมาร่วมงานกับ Listn’t ก็เช่น เขียนไขและวานิช, เรืองฤทธิ์ บุญรอด, คณะสุเทพการบันเทิง, Moving and Cut, Sitta, Tibet ไปจนถึงอิมเมจ-สุธิตา ฯลฯ โดยจัดโชว์ไปตามสถานที่ต่างๆ ทั่วเมือง - ในร้านเหล้า, หน้าร้านกาแฟ, ริมถนน, โชว์รูมรถยนต์ ไปจนถึงสถานีรถไฟและในสวนหลังบ้านของทั้งคู่

กดเสริมว่า Listn’t มีแผนจะจัดอย่างเป็นทางการ 6 ครั้งเท่านั้น แล้วหลังจากนั้นก็มาคุยกันว่าจะกำหนดทิศทางอย่างไรต่อไป อย่างไรก็ดีในช่วงที่เราคุยกัน (เดือนสิงหาคม) พวกเขาจัดโชว์ไปเพียงสองครั้ง หากก็มีโชว์ย่อยๆ ที่ถูกนับเป็นครั้งที่2.1, 2.2, 2.3 ฯลฯ ซึ่งรวมๆ กันแล้วก็เกือบ 20 ครั้งเห็นจะได้!

ว่าไปก็เหมือนเป็นการโกงกับแผนการตัวเองอยู่กลายๆ แต่ก็เป็นการโกงที่ดี

"แผนการของเราไม่ได้จบที่คอนเสิร์ตอย่างเดียว เรามีเรื่องอยากแชร์หลายอย่างโดยดนตรีก็เป็นส่วนหนึ่งในนั้น ที่ผ่านเราได้ทดลองทำนิทรรศการภาพถ่ายที่ Lopburi Art Gallery (แกลเลอรี่กึ่งร้านกาแฟแห่งเดียวของจังหวัด) โดยแสดงภาพถ่ายผู้ชมและศิลปินที่มาร่วมงานกับเราหลายครั้ง ที่นี้พออีเวนท์ดนตรีมันเวิร์ค และเราเห็นว่าลพบุรีก็มีกลุ่มคนที่สนใจในเรื่องศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัยไม่น้อย มันก็เปิดให้ความเป็นไปได้หลายๆ อย่างในการแลกเปลี่ยนเรื่องอื่นๆ ด้วย" เกด กล่าว

กิจกรรมของเมืองที่เริ่มขึ้นจากบ้าน

"ความที่เราทำงานร่วมกับพี่เหิร (ต่อลาภ ลาภเจริญสุข) เราจึงได้อิทธิพลจาก Gallery Seescape ค่อนข้างมาก แต่ก็ไม่ถึงขั้นใช้วัสดุเก่าหรือ upcycling ทั้งหมด บ้านเรามันจะมีความเป็นออร์แกนิกทางวัสดุ ซึ่งก็ตอบโจทย์วิถีชีวิตและการทำงานของเราสองคนด้วยแต่ถามว่าบ้านเราสไตล์ไหน เราก็ไม่รู้เหมือนกัน" ตุนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม

เรากลับมาที่ The Workspace – บ้านหลังใหม่ที่เกดและตุนใช้เวลาเกือบครึ่งปีออกแบบและควบคุมการก่อสร้างด้วยตัวเองเพื่อใช้เป็นเรือนหอและออฟฟิศที่ทั้งคู่ขับเคลื่อนงานสร้างสรรค์ด้วยกัน

"ศูนย์กลางของบ้านคือห้องนั่งเล่นที่เป็นห้องสมุด เราทำงาน รับแขก และพักผ่อนกันก็ที่นี่ ซึ่งก็ตั้งใจว่าในอนาคตถ้ามีอีเวนท์อะไรที่จัดที่บ้านก็จะจัดที่นี่เช่นเดียวกับห้องครัวที่เราตั้งใจวางไว้ในห้องถัดไปซึ่งก็ตั้งอยู่กลางบ้าน ปกติคนภาคกลางจะนิยมดันไว้หลังบ้านหรือนอกบ้านแต่เราคิดว่าครัวมันควรเป็นพื้นที่เปิด กินข้าว สังสรรค์ เก็บล้างก็เก็บที่นี่ เราคิดแบบเดียวกับห้องสมุดคือมันเป็นพื้นที่ที่ต่อยอดกิจกรรมที่เชื่อมโยงกับความสนใจของพวกเราได้" ตุน กล่าว

บ้านของเกดและตุนประกอบขึ้นจากไลฟ์สไตล์ของทั้งคู่อย่างชัดเจน กล่องคอนกรีตทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าสองกล่องวางประกบกันในแนวยากล่องหนึ่งคือห้องทำงานพ่วงห้องสมุดกั้นห้องด้วยชั้นวางหนังสือขนาดใหญ่ อีกกล่องคือห้องครัวพ่วงห้องกินข้าว ห้องนอนมีห้องเดียวเป็นส่วนต่อเติมที่ตั้งอยู่ด้านหลังห้องครัว นอกจากคอนกรีต ไม้ ชั้นหนังสือ และงานศิลปะที่ปิดจนเต็มผนัง ‘กระจก’ ยังเป็นวัสดุที่กลายมาเป็นไวยากรณ์สำคัญของบ้าน เนื่องจากมันถูกใช้แทนผนังฝั่งหนึ่งในมุมห้องสมุดเปิดรับแสงและลมธรรมชาติรวมถึงทิวทัศน์ของสวนและต้นไม้ข้างบ้านเข้ามาภายใน ขับเน้นความเป็นพื้นที่เปิดที่เป็นมิตรแก่แขก และสร้างความรู้สึกผ่อนคลายสำหรับเจ้าของ

"ความที่โครงสร้างอาคารมันเป็นโรงงานผลิตน้ำดื่มเก่าจึงมีสเต็ปเยอะมากเพราะมันจำเป็นต้องมีแท่นให้รถถอยเข้ามารับน้ำดื่มไป พอรีโนเวทตัวอาคารเก่ามันไม่รับกับการเป็นบ้านก็เลยรื้อออกหมดเหลือแต่เสากับฐานแต่ก็ยังเก็บสเต็ปของอาคารไว้อยู่อันนึงเผื่อไปต่อยอดทำเตาเผาเซรามิกในอนาคต"

"สิ่งที่เหลือเดิมจริงๆ คือต้นไม้ ที่ดินนี้แต่เดิมเป็นของคุณย่าแล้วย่าก็ปลูกต้นมะม่วงและต้นอื่นๆ ไว้ เราไม่ตัดต้นไม้เลยมีแต่ทำสวนให้เรียบร้อย ขณะที่ภายนอกบ้านก็อยากทำให้มันดูเรียบที่สุด เพื่อให้เข้ากับต้นไม้ใหญ่ที่มีอยู่เดิม บ้านมันจะไม่สมบูรณ์เลยถ้าไม่มีสวน” ตุนกล่าว

เราไม่ได้สร้างบ้านเพื่อตอบโจทย์กับไลฟ์สไตล์อย่างเดียว แต่เราคิดถึงการต่อยอดกิจกรรมอื่นๆ เพื่อสร้างคอมมูนิตี้ให้กับเมือง อย่างห้องสมุดที่เราเปิดให้เพื่อนมาใช้ ซึ่งมันอาจพัฒนาไปเป็นบุ๊คคลับหรือเป็นที่จัดเวิร์คช็อปทางศิลปะ ห้องครัวที่อาจทำเป็นร้านแบบเชฟเทเบิ้ล รวมถึงสวนเราก็เคยใช้จัดปาร์ตี้และคอนเสิร์ตมาแล้ว รวมถึงงานที่เราเคยทำๆ กันตั้งแต่ตอนอยู่เชียงใหม่ (งานเอเจนซี่เรียนต่อต่างประเทศของเกดและงานโค้ชฟันดาบของตุน - ผู้สัมภาษณ์) ถึงตอนนี้จะหยุดกันไปก่อนแต่พอมีบ้านที่พร้อมจะรองรับกิจกรรมเหล่านี้มันเลยสร้างความเป็นไปได้ในอนาคตทั้งหมด”

เกดทิ้งท้าย "ถ้าไม่มีก็สร้างขึ้นเอง…"

ผมนึกถึงคำพูดของตุนระหว่างที่เขาพาเกดย้ายมาอยู่เมืองบ้านเกิดของเขาใหม่ๆ คล้ายกับการยิงนกหลายตัวด้วยกระสุนนัดเดียว จากคอนเสิร์ตอินดี้แบบกองโจรสู่โครงการศิลปะ, หนังสือ, อาหารและไลฟ์สไตล์อีกหลากหลาย ฯลฯ ทุกอย่างที่ทั้งคู่สร้างและมีแผนจะสร้างต่อๆ ไปในลพบุรีและหวังให้เป็นส่วนหนึ่งที่เสริมให้เมืองน่าอยู่…เริ่มมาจากบ้านเล็กๆในสวนหลังนี้

ติดตามความเคลื่อนไหวของพวกเขาได้ที่
https://www.facebook.com/theworkspace.official/
https://www.facebook.com/listnt/

ภาพถ่ายโดย ปฏิภาณ ดาวราม